کتاب English Renaissance Tragedy  نوشته T. McAlindon

تراژدی گونه‌ای از نمایش است که در دوران یونان باستان رواج داشته‌است. فیلسوفان یونان باستان درباره تراژدی نظریه‌های بسیاری داده‌اند؛ اما در تعریف رایج، تراژدی تقلیدی از یک واقعه‌ جدی‌ست و به‌واسطه اتفاقاتی که در آن جریان دارد، ترس و شفقت انسان را برمی‌انگیزد و موجب تزکیه نفس می‌شود.کتاب English Renaissance Tragedy نوشته دکتر «تی. مک آلیندون» مقدمه‌ای‌ست بر دورنمای تراژدی‌هایی که به آن non- Shakespeare tragedies می‌گویند. این پژوهش فرض را بر این گرفته که هسته ایده‌های بحث‌برانگیز نمایش‌های آن دوران، بیان‌گر بافت فکری دوران خود بوده‌اند و باید از دیدی تازه و از زاویه سیاسی و اجتماعی نیز بررسی شوند. نویسنده این کتاب معتقد است که تصورهای پیشامدرن از کیهان، به عنوان یک سیستم پویا، مدلی از تجربه تراژیک را در اختیار نمایشنامه‌نویسان قرار داده‌است. یکی از ویژگی‌های کتاب تأکید آن بر دستاوردهای مهم تراژدی تضادهای گیج‌کننده از «کید» و «مارلو» است.

ماهیت تراژدی در طول تاریخ: خلاصه کتاب English Renaissance Tragedy

کتاب English Renaissance Tragedy نشان می‌دهد که دریافت‌های دراماتیک از تراژدی، گاهی قابل تغییر و حتی در تضاد با یکدیگرند. این تضادها متاثر از جهان‌بینی پیشامدرن هستند: به‌طور ویژه، دو عالم کبیر و صغیر به‌عنوان محرک‌های رادیکال بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند و وحدت وجود، ترتیب، تناوب و هویت ذاتاً بی‌ثبات هستند. بنابراین، کتاب تراژدی رنسانس انگلیسی می‌تواند به‌عنوان یک امر مطلق مطالعه شود اما به‌طور پایدار ابهام ادعاهای جدید تاریخی درباره فهم درست تراژدی در دوره رنسانس را، در ارتباط با تحولات احتمالی انگلستان قرن هفدهم، به چالش می‌کشد.  بر مبنای نظر مک آلیندون، هیچ راه منطقی برای ارتباط هنرهای نمایشی به ایده‌ فراتاریخی بودن طبیعت انسان یا مفهوم ازلی قانون نهادینه شده در جهان طبیعی وجود ندارد. در این کتاب، نمایشنامه‌ها نه‌تنها به‌عنوان خلاصه و چکیده وقایع تاریخی عصر خودشان هستند، بلکه در جایگاه شعرهای دراماتیک، آینه‌ای تمام‌نما نیز به حساب می‌آیند که همه جنبه‌های پیچیده طبیعت را تأیید می‌کنند. نویسنده در این کتاب بر همه ابعاد نمادین، اسطوره‌ای و جهانی آثار نمایش‌نامه‌نویسان صحه می‌گذارد.

مک آلیندون کتاب خود را با این سطرها از نمایشنامه مکبث نوشته ویلیام شکسپیر آغاز می‌کند:

«مالکوم: با هم خواهیم رفت و امیدوارم که امکان کامیابی ما، همچون عادلانه بودن نبردمان، مسلم باشد! چرا خاموش مانده‌اید؟

مکداف: دشوار است که چیزهایی، هم بدین دلپذیری و هم بدین ناگواری را با هم آشتی داد.»

بخشی از کتاب English Renaissance Tragedy

“The kinds of transformation can be very varied. Common to most of them, however, is change caused by a conflict in which reason is overcome or perverted by passion: the mythographer who identified Proteus, God of change, with the passions, would have found his interpretation vividly endorsed by English tragedians. 28 As has already been remarked, the major part played by passion in the downfall of the tragic character owes much to the example of Seneca. More specifically, the dramatists seem to have been affected in their treatment of extreme passion by the Senecan attitude of mingled horror and fascination, as well as by a radical contradiction in the significance which Seneca attaches to it. This contradiction stems from the 14 English Renaissance Tragedy nature of Stoicism itself. As a good Stoic, Seneca insists (especially in his choruses) on the need for rational control of the passions in accordance with the law of nature. But, being a Stoic, Seneca is also a fatalist; and nothing shows his fatalism more clearly than does his representation of passion as a dark and irresistibly destructive force, a curse from the gods. Perhaps the contradiction does not run so deep in Renaissance tragedy, but one does not have to look far for signs of a double attitude. In plays such as Othello and 'Tis Pity She's a Whore, we see clearly enough that the loss of judgement and understanding marks the beginning of the end; but we see too that the pales and forts of reason provide poor protection against the full onslaught of the passions.”

قدم نهادن در دنیای شگفت‌انگیز نمایشنامه‌ها: درباره کتاب English Renaissance Tragedy

مایکل اسکات درباره این کتاب گفته‌است: «بخش اول کتاب خود را به پس‌زمینه‌های کلاسیک نمایش‌ها و تم‌هایی که به‌طور طبیعی از این پژوهش به دست می‌آید، اختصاص داده‌است. از این نظر، کتاب مک آلیندون بی‌نهایت باارزش است ... یک فصل عالی که بر پایه مقدار بسیار زیادی پژوهش بنیان شده‌است و بسیار پویا و زنده است ... نویسنده این کتاب نگرش سنتی را با دیدگاه‌های تازه تلفیق کرده‌است. یک کتاب خوب که خواندنش ارزشمند است.»

تی. مک آلیندون، درباره نویسنده کتاب English Renaissance Tragedy

تی. مک آلیندون استاد رشته ادبیات انگلیسی در دانشگاه «هال» است. او مولف کتاب معروف Shakespeare and Decorum است و مقاله‌های بسیاری در زمینه قرون وسطی، رنسانس و ادبیات مدرن انگلیسی نوشته‌است که در نشریات پرخواننده انگلیس و شمال آمریکا منتشر شده‌اند.