کتاب از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم What I Talk About When I Talk About Running اثر هاروکی موراکامی Haruki Murakami
کتاب What I Talk About When I Talk About Running که به فارسی کتاب از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم ترجمه شدهاست، یکی از کتاب های هاروکی موراکامی نویسنده مشهور ژاپنی است. رمان با یک زبان ساده و روان، روایتگر سرگذشت نویسنده از زبان خودش است. نام کتاب، برگرفته از مجموعه داستانی به نام از عشق که حرف میزنم، از چه حرف میزنم اثر «ریموند کارور» نویسنده داستانهای کوتاه آمریکایی در قرن بیستم است که از نویسندگان محبوب موراکامی محسوب میشود.
خلاصه کتاب What I Talk About When I Talk About Running
کتاب What I Talk About When I Talk About Running با یک زبان صمیمی خاطرات یک دونده نویسنده را از زبان خودش روایت میکند و از تأثیرات دویدن بر سبک نوشتنش به گونهای حرف میزند که گویی اگر دونده نبود، هیچگاه نمیتوانست نویسنده موفقی باشد.
موراکامی در کتاب از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم ، با نگاهی روشن، از احساسات و تفکرات درونیاش صحبت میکند، از امور شخصی و برنامههای روزمرهاش، از فلسفه زیستن و هر آنچه در سرش میگذرد. خاطرات زیبا و شگفتانگیزی که موراکامی از آنها میگوید، بین زمان گذشته و آینده نویسنده در رفتوآمد است.
او از دنیایی میگوید که با سرسختی و پایداری آن را ساخته است، از گامهایی که برای حرکت به سمت اهداف خود برداشته و تکاپویی که یک جهان را به تکاپو وا داشتهاست. او در بخشی از کتاب میگوید: «کوشیدهام چکیده افکارم را درباره دویدن و معنا و مفهوم آن از دید خود گردآوری کنم. کتابی است که در آن به تفکر در باب موضوعات مختلف پرداختهام و خواستهام این تفکرات به بیرون نیز درز پیدا کند.»
موراکامی اهل کمکخواستن از کسی نیست، و به حرف هیچکس توجه نمیکند تا مبادا سرعت او را برای رفتن به سمت جلو کم کند، محکم و استوار به سمت اهدافش حرکت میکند و به تکتک آنها میرسد.
او عاشق دویدن است ؛روزی ۸ کیلیومتر میدود و معتقد است با استقامت و پایداری که از دویدن آموخته میتواند برای خلق آثارش انگیزه بگیرد. از ۳۰ سالگی و همزمان با شروع نویسندگی، دویدن را مانند یک دونده حرفهای آغاز کرده و بارها توانسته در مسابقات دو، رکورددار شود.
درباره کتاب What I Talk About When I Talk About Running
کتاب What I Talk About When I Talk About Running در بردارنده نوشتارهای موراکامی بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ درباره دویدن است که نویسنده از آنها تحت عنوان درسهای زندگی یاد میکند. او رنج را بخش جداییناپذیر زندگی میداند و معتقد است وقتی هدف از رنجیدن را درک کنیم، زیستن آسانتر خواهد شد. میتوان گفت کتاب از دو که حرف میزنم، از چه حرف میزنم در زمینه خودشناسی نوشته شدهاست و لایههای عمیق درونی و شخصی انسان را بررسی میکند.
هاروکی موراکامی در حالیکه برای دوی مارتون نیویورک تمرین میکند، تصمیم میگیرد که از روند پیشرفت خود و افکاری که در ذهنش میگذرد، یک گزارش خواندنی تهیه کند. نتیجه آن کتابی میشود درباب وسواسهای فکری درهم تنیدهاش از دویدن و نوشتن به نام What I Talk About When I Talk About Running که سرشار است از تفکراتی پویا و بصیرتی منحصربهفرد. او در بخشهایی از کتاب از لحظات درخشان زندگیاش، مانند لحظهای که برای نخستین بار تصمیم گرفت نویسنده شود، صحبت میکند و میبینیم که بینش فلسفی او چگونه اثری غنی و منحصربهفرد خلق میکند.
کتاب «از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم» درواقع با هدف نشاندادن تلاش انسان برای غلبه بر ضعفهای درونیاش نوشته شدهاست. نویسنده سعی کرده که از دغدغهها و مسائل ذهنیاش با مخاطب حرف بزند. این کتاب در ۹ فصل جداگانه بخشهای مختلف زندگی هاروکی موراکی را بیان میکند و در نهایت با یک تقدیمنامه به پایان میرسد «این کتاب را به تمام دوندگانی که در جاده دیدهام- کسانی که ازشان جلو زدهام و کسانی که از من جلو زدهاند- تقدیم میکنم. بدانید که بدون وجود شما، من هیچ وقت نمیتوانستم به دویدن ادامه دهم.»
روزنامهی پلین دیلر (The Plain Dealer) درباره کتاب میگوید: «پرترهای جذاب از تفکرات ذهن موراکامی و جادوی قلمش که روی صفحههای کتاب آمدهاست.»
هاروکی موراکامی، درباره نویسنده کتاب What I Talk About When I Talk About Running
هاروکی موراکامی (Haruki Murakami) نویسندهی مشهور ژاپنی است که تاکنون کتابهایش به بیش از ۵۰ زبان زنده دنیا ترجمه شده و همیشه جزء پرفروشترین کتابها در سطح بینالملل بودهاست. او در ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹ در توکیو متولد شد و نویسندگی را به صورت حرفهای از سن ۳۰ سالگی شروع کرد. موراکامی تاکنون بهدلیل آثار بینظیرش، جوایز زیادی کسب کرده که یکی از معتبرترین آنها، جایزهی فرانتس کافکا است.
سبک او در نوشتن رمانها، سورئال یا فراواقعگرایانه است و نوشتههایش غالبا در جهت کشف هویت ناشناخته انسان شکل گرفتهاند.
روزنامه گاردین او را بهعنوان یکی از بزرگترین رماننویسان زنده جهان معرفی کردهاست. موراکامی از دوران کودکی بهشدت تحت تأثیر فرهنگ غرب بود وچون کتابهای زیادی از نویسندگان اروپایی و آمریکایی خواندهبود، سبک نویسندگیاش به سمتی گرایش پیدا کرد که بهطور کلی او را از دیگر نویسندگان ژاپنی متمایز میکند.
موراکامی در سال ۱۹۸۲ رمان A Wild Sheep Chase (تعقیب گوسفند وحشی) را نوشت که توانست جایزه ادبی نوما را از آن خود کند. در سال ۱۹۸۵ کتاب Hard-Boiled Wonderland and the End of the World (سرزمین عجایب و پایان جهان) را منتشر کرد که توانست موفق به دریافت جایزه جونیچی شود.
از دیگر آثار او میتوان به «جنگل نروژی» (Norwegian Wood)، «رقص رقص رقص» (Dance Dance Dance)، «به آواز باد گوش بسپار» (Hear the Wind Sing)، « پینبال، ۱۹۷۳» (Pinball, 1973)، « جنوب مرز، غرب خورشید» (South of the Border, West of the Sun)، «سرگذشت پرنده کوکی» (The Wind-Up Bird Chronicle) ، «دلدار اسپوتنیک» (Sputnik Sweetheart)، «کافکا در کرانه» (Kafka on the Shore) و «پس از تاریکی» (After Dark) اشاره کرد.