کتاب همه نام‌ها All The Names اثر ژوزه ساراماگو Jose Saramago

خلاصه کتاب All The Names

داستان اصلی رمان All The Names در بایگانی ثبت احوال شهری بی‌نام و نشان رخ می‌دهد. برگه مشخصات تولد، ازدواج و طلاق و مرگ تمام ساکنین شهر از چند قرن پیش در این مکان بایگانی شده است. شخصیت اصلی داستان «سنهور جوزه» تنها شخصیتی در داستان است که نام مشخصی دارد. سایر شخصیت‌ها  نام مشخصی ندارند و نویسنده با اشاره به ویژگی‌هایشان از آن‌ها یاد می‌کند. سنهور جوزه در اداره‌ی ثبت اسناد مرکزی شهر کار می‌کند و دفترداری دون‌پایه است. جوزه که مردی مجرد و میان‌سال است تمام زندگی خود را وقف کارش کرده است. او به هیچ چیز جز اسناد تولد، مرگ، ازدواج و طلاق که قسمتی از روزمرگی زندگی‌اش هستند علاقه نشان نمی‌دهد. اما یک روز به طور اتفاقی به مدارک زنی جوان و بی نام و نشان برمی‌خورد و ناگهان چیزی در درونش جرقه می‌زند.سنهور جوزه که نمی تواند این اتفاق را فراموش کند،  به ناچار شروع می‌کند به ردیابی سرنخ‌هایی که ممکن است او را به زن برسانند.  اما هرچه به حقیقت نزدیک تر می شود، رازهای بیشتری برملا می‌شوند.

درباره‌ی کتاب All The Names

ساراماگو در کتاب All The Names به شکلی نمادین از تاریکی و ناشناخته بودن دنیای مردگان حرف می‌زند.‌ قهرمان داستان  که همنام با نویسنده‌ی کتاب است، برای یافتن اطلاعاتی درباره‌ی مردگان مجبور است قدم به قسمت تاریک بایگانی مردگان بگذارد. او برای آنکه در قسمت بایگانی گم نشود و بتواند راه برگشت را بیایبد مجبور است خود را با یک ریسمان به میز جناب رئیس که نمادی از دنیای زندگان است،  ببندد.

 موضوع دیگر کتاب همه‌ نام‌ها، مسئله‌ حادثه و اتفاق است. ژوزه ساراماگو نویسنده‌ی کتاب در همه‌ی نام‌ها، نقش اتفاق و تصادف در زندگی افراد را بسیار پررنگ نشان می‌دهد؛ به‌طوری‌که یک تصادف ساده می‌تواند زندگی یک نفر را به‌ طور کامل دگرگون کند. در داستان یک اتفاق ساده زندگی کارمند ساده‌‌ی اداره‌ی ثبت را طوری متحول می‌کند که کل مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد.

در رمان All The Names نیز مانند سایر آثار ساراماگو اکثر علایم نگارشی بی‌کار بودند و فقط از ویرگول و نقطه استفاده می‌شود.   از جایی که ساراماگو در جمله‌های سوالی علامت سوال به کار نمی‌برد و دیالوگ‌‌های شخصیت‌ها را دنبال یکدیگر می‌نویسد، خواننده باید حالت جمله را از مفهموم آن بفهمد. منحصربه‌فردترین ویژگی آثار ساراماگو علاوه بر استفاده نکردن از علامت‌های سجاوندی به صورت متداول، استفاده از جملات بسیار طولانی‌ است که معمولا زمان متغیری دارند.

طرح داستان همه‌ی نام‌ها ‌شباهت زیادی به اسطوره‌ی یونانی «تسئوس» و «آریادنه» دارد و بخشی از کتاب به «کمدی الهی دانته» نزدیک است.  در رمان همه‌ی نام‌ها، موضوعات آشنای هویت و استقلال، با دقتی عمیق و طنزی غنی مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند. ساراماگو، رمانی به مخاطبین خود ارائه می کند که با اثر درخشان دیگر او، «تاریخ محاصره لیسبون» قابل مقایسه است. در این رمان بی‌نظیر تنهایی و انزوا‌ی زندگی انسان‌ها با تأثیر شانس و اقبال و کشف عشق، در هم تنیده شده و به شکلی درخشان، توانایی و هنر ژوزه ساراماگو را نمایان می سازد.

درباره‌ ژوزه ساراماگو، نویسنده کتاب All The Names

ژوزه ساراماگو در16 نوامبر 1922 در دهکده‌ای کوچک در شمال لیسبون (کشور پرتغال) به دنیا آمد و در خانواده‌ای کشاورز بزرگ شد. ساراماگو در نوجوانی به ناچار برای امرار معاش ترک تحصیل کرد و به کارهایی همچون آهنگری، مکانیکی و کارگری روزمزد روی آورد. او بعدها به نویسندگی و مترجمی در روزنامه‌ی ارگان حزب کمونیست پرتغال مشغول شد. خوزه، تا آخر عمر به آرمان‌های این حزب وفادار ماند اما هیچ‌گاه سعی نکرد ادبیات را به خدمت ایدئولوژی درآورد. اگرچه اولین رمان ساراماگو به نام «کشور گناه» در سال 1947 به چاپ رسید، ناکامی او برای چاپ کتاب دومش باعث شد از نویسندگی دست بکشد. سرانجام در سال1982 با انتشار رمان «بالتازار و برموندا» به شهرت جهانی رسید. این کتاب در سال 1988 به زبان انگلیسی ترجمه شد، رمانی تاریخی‌ است که انحطاط دربار پرتغال در قرن شانزدهم را روایت می‌کند. او در سال 1998 موفق به کسب جایزه‌ی نوبل ادبیات شد.

از آثار ساراماگو تا به حال چندین اقتباس سینمایی شده است.  فیلم «دشمن» به کارگردانی «دنیس ویلنیو» با اقتباس از رمان «همزاد» در سال  2004 و اقتباس سینمایی رمان Blindness «کوری» با بازی «مارک روفالو» در سال 2008  ساخته شد.  با وجود این که بسیاری از منتقدان ادبی ساراماگو را در ردیف نویسندگان پیرو سبک رئالیسم جادویی قرار داده‌اند و آثار او را با نویسندگان اسپانیایی زبان آمریکای لاتین مقایسه می‌کنند،  او خود را ادامه دهنده ادبیات اروپا و تأثیرپذیری خود را بیشتر از «گوگول» و «سروانتس» می‌داند. ساراماگو در آثارش از طنز طعنه آمیز استفاده می‌کند و اینگونه ذهن مخاطبان خود را به واقعیت‌های جامعه‌ی امروز جلب می‌کند. کنایه‌های او بیشتر خطاب به مقدسات مذهبی، حکومت‌های خودکامه و نابرابری‌های اجتماعی است.